Forum Tutorowiczów

Beata

Lingwistyka jest fascynująca!!! Dlaczego pewne wyrazy przyjmują się i są używane bardzo często, inne zanikają i są niepopularne albo sztuczne. Za chwilę przeczytacie wykład prof. Miodka na temat jednego z najbardziej rozpowszechnionych słów polskich. Polacy na wakacjach w obcych krajach są wręcz rozpoznawani po tym słowie, bardzo dźwięcznym i charakterystycznie brzmiącym! Twisted Evil

Tak, nie może być pomyłki, to jest Polak! Jeżeli sami, tak jak ja, Wink

nie używacie go, nie czytajcie, proszę, bo może boleć. Embarassed

Ale jeżeli czasem się wymsknie, to pamiętajcie, że `dirty language` i `taboo words` należą do kultury językowej każdego narodu... a naród trzeba przyjmować z całym dobrodziejstwem inwentarzu. Dobrze mówię, Panie Prezydencie? Bo jeżeli źle, to: przepraszam. Smile

Beata

Fragment autentycznego wykładu prof. Miodka na wydziale Polonistyki Uniwersytetu Wrocławskiego:

„Kiedy się człowiek potknie albo skaleczy, woła: „O k...!”. To lapidarne słowo wyraża jakże wiele uczuć, począwszy od zdenerwowania, rozczarowania poprzez zdziwienie, fascynację, a na radości i satysfakcji kończąc. Przeciętny Polak w rozmowie z przyjacielem opowiada np.: „Idę sobie stary przez ulicę, patrzę, a tam taka dupa, że o kuuurrrwa.” k... może również występować w charakterze interpunktora, czyli zwykłego przecinka, np.: :Przychodzę k... do niego, patrzę k..., a tam jego żona, no i się k... wkurwiłam, no nie?” Czasem k... zastępuje tytuł naukowy lub służbowy, gdy nie wiemy, jak się zwrócić do jakiejś osoby płci żeńskiej („chodź tu kurwo jedna!”). Używamy kurwy do charakteryzowania osób (”brzydka, k... nie jest”), ( „o k..., takiej kurwie na pewno nie pożyczę”), czy jako przerwy na zastanowienie („czekaj, czy ja k... lubię poziomki?”).
Wyobraźmy sobie jak ubogi byłby słownik przeciętnego Polaka bez prostej kurwy. Idziemy sobie przez ulicę, potykamy się nagle, mówimy do siebie:” bardzo mnie irytują nierówności chodnika, które znienacka narażają mnie na upadek. Nasuwa mi to złe myśli o władzach gminy.” Wszystkie te i o wiele jeszcze bogatsze treści i emocje wyraża proste „O k...!”, które wyczerpuje sprawę. Gdyby Polakom zakazać „kurwy”, niektórzy z nich przestaliby w ogóle mówić, gdyż nie umieliby wyrazić inaczej swoich uczuć. Cała Polska zaczęłaby porozumiewać się na migi i gesty. Doprowadziłoby to do nerwic, nieporozumień, niepewności i niepotrzebnych naprężeń w Narodzie Polskim. A wszystko przez jedną małą „kurwę”.
Spójrzmy jednak na rodowód tego słowa. „k...” wywodzi się z łaciny od `curva`, czyli krzywa. Pierwotnie w języku polskim „k...” oznaczała kobietę lekkich obyczajów, czyli po prostu dziwkę. Dziś „kurwę” stosujemy również i w tyk kontekście, ale mnogość innych znaczeń przykrywa całkowicie to jedno. Można z powodzeniem stwierdzić, że „k...” jest najczęściej używanym przez Polaków słowem. Dziwi jednak jedno- dlaczego słowo to nie jest używane publicznie (nie licząc filmów typu: „PSY”, gdzie aktorzy prześcigają się w rzucaniu „kurwami”), praktycznie nie słyszymy, aby politycy czy dziennikarze wplatali w swe zdania zgrabne „kurwy”.
Pomyślmy o ile piękniej wyglądałaby prognoza pogody wygłoszona w następujący sposób: „Na zachodzie zachmurzenie będzie k... umiarkowane, wiatr raczej k... silny. Temperatura maksymalna ok. 2st. Celsjusza, a więc kurewsko zimno k... będzie. Ogólnie, to k... jesień idzie…”

Laughing

Buziaczki dla wszystkich!!!